[ و ابن جریر طبرى در تاریخ خود از عبد الرحمن پسر ابى لیلى فقیه روایت کرده است ، و عبد الرحمن از آنان بود که با پسر اشعث براى جنگ با حجاج برون شد . عبد الرحمن در جمله سخنان خود در برانگیختن مردم به جهاد گفت : روزى که با مردم شام دیدار کردیم ، شنیدم على ( ع ) مى‏فرمود : ] اى مؤمنان آن که بیند ستمى مى‏رانند یا مردم را به منکرى مى‏خوانند و او به دل خود آن را نپسندد ، سالم مانده و گناه نورزیده ، و آن که آن را به زبان انکار کرد ، مزد یافت و از آن که به دل انکار کرد برتر است ، و آن که با شمشیر به انکار برخاست تا کلام خدا بلند و گفتار ستمگران پست گردد ، او کسى است که راه رستگارى را یافت و بر آن ایستاد ، و نور یقین در دلش تافت . [نهج البلاغه]

نامه علی(ع) به شریح - جان و ریحان

نامه علی(ع) به شریح(سه شنبه 87 فروردین 27 ساعت 5:16 عصر )

اخلاق فرماندهی:

ای شریح...

هر صبح و شام از خدا بترس،از فریبکاری دنیا بر نفس

خویش بیمناک باش.

هیچ گاه از دنیا ایمن مباش!

بدان اگر برای چیزی که دوست میداری،

یا آنچه که خوشایند تو نیست،

خود را باز نداری؛هوس ها تو را به زیان فراوان

خواهند کشید…

نفس خود را باز دار و بر آن نگهبانی کن؛و به هنگام خشم،بر نفس خویش شکننده و حاکم باش…

التماس دعا

» ریحان
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های وبلاگ

سلامی چو بوی خوش آشنایی!
[عناوین آرشیوشده]